Tek qyteti 

Po të pres 

Shpirti im 

Po dënes

Pikëllimi nga zemra

Nuk do t'zbres

Të kthehesh ti 

A ka një shpresë?

Tek stoli 

Unë do rri

Po s'u ktheve

Do të ngri

Deri n'kthimin tënd

I ngujuar

Tek ky stol

Për tët kujtuar

Buzët mua 

Më janë eshtë

Zemra ime 

Tash është vjeshtë

Nuk ka më ngjyra

Nuk ka më erë

Me ikjen tënde

S'pat më pranverë

Trëndafili

Rri i vyshkur 

Zemra ime

Qan e ndryshkur

Fryma ime 

Bëhet avull 

Shpirti im

Është bërë akull

Eja shkrije

Ti ktë stol 

Trëndafili 

Të çel prapë

Kthehu ti

Nuk bën pa ty

Zemra ime 

Derën ta hapë

Gjithmonë ka qenë e hapur për ty!

Sovran Hoti.