Ulu e dashtun.

Ulu e të bisedojmë

Për bahçen me aromë parrizi,

Pashë t'lumen Perendi.

A e mban meñ kur theshim arra

N'stola t'bahçes masi i kputshim

Prej deges së zonjës Hanë matanë kopshtit tonë?

A e man meñ sa vshtirë ka ken

Me ra në arrë të mirë

Se t'bukra t'zehertisnat

A mrena shkrum e qymyr?

Njaty patme msu se njerzia janë t'mshehun njajtë si arrat.

T'bukur perjashta

E pa iu depertu n'brendi sdin se çfarit t'dalin.

Ulu e dashtun

M'thuej kur shkojshim n'qershi të zojs madhe

E na trute me çka kishte

Se zemren e pat pasë t'përvlueme

E s'donte me ndi ma t'qeshuna t'fmive.

Ma t'amla e ma t'shishme gjatë e huja

Edhe pse bahçen tonë ma t'miren n'sy t'hujve e kena pasë.

Degt e bagremit na bashin hije

E na ndorë nji copë bukë me djathë

tek tuk naj voe t'zime me krypë.

E per fund n'shplakë t'dors do kristale sheqer.

Kumonat e deleve rude që u ndigjojshin

E simfoni u bante kur kijat blegnojshin.

Ska pasë hall as derman mas me nga mas danjenit,

Që hupte rrugen në abarr e nuk e shihte as deren e ahrit.

Njikshtu e dashtun,

Tash ma kush nuk nget mas kijave

As ma zogjve t'kllukës me i përkdhelë.

Tash ma askush nuk vjedhë arra e qershija

Tash askush ma nuk ia din lezetin pranvers.

Tash veç me mujt dikush natyren me e shnderru n'kode plot njisha e zero e permes ekraneve me u ba se po knaqena;

Por knaqsine shpirtnore n'këtë shekull prej gjanave t'vogla

E kena njaq sa secili do numer kur ta shumzojmë me zero.

Flu Mus

20.02.2020